Lastpak - PF (IFFR 2001)
Een man voert voor zijn omgeving
aanstekelijke toneelstukjes op. Een hofnar zonder koning.
De hoofdpersoon van de film is een acteur die
zijn leven acteert. Hij is een lastpak, maar alleen voor wie op zijn
toneelstukjes is uitgekeken of zich schaamt om in de nabijheid van een clown te
zijn. Zijn vrouw verbreekt de relatie omdat ze de man gewoon niet langer kan
verdragen en hij lijkt dat ogenschijnlijk vanzelfsprekend te accepteren. Hij
trekt weg uit de stad naar een huisje op het platteland. Al snel heeft hij nieuw
publiek. Een buurvrouw en haar dochter komen nieuwsgierig kennismaken en zijn
direct enthousiast over de ingenieuze eenvoud van de voorstellingen van de
lastpak die voor hen nog helemaal niet lastig is, maar juist een welkome
afwisseling van hun al te gewone leven. De man speelt met ouderwetse
huishoudelijke voorwerpen als metalen emmers en geruite theedoeken waarvan hij
een onuitputtelijke verzameling lijkt te hebben. De moeder en de dochter raken
zo in de ban van dit soort inventieve uitbeeldingen van dagelijkse handelingen
en gedachten dat ze zelf ook tussen de schuifdeuren willen optreden. Dan blijkt
de lastpak toch zijn subversieve narrenwerk te hebben gedaan. De dochter vindt
in het spel een weg om zich los te maken van de vanzelfsprekende dominantie van
haar moeder. De minimale stijl van Van de Staak werkt zeer effectief bij de
weergave van de droog-komische optredens. Het resultaat is misschien wel de
meest toegankelijke en aanstekelijke film van Van de Staak.
(GjZ)